问滕王阁序带拼音全文

【滕王阁序带拼音全文】《滕王阁序》是唐代文学家王勃创作的一篇骈文名篇，被誉为“千古绝唱”。文章以华丽的辞藻、精美的对仗和深邃的意境著称，展现了作者卓越的才华与对自然与人生的感悟。本文将对《滕王阁序》进行简要总结，并附上带拼音的全文内容，方便读者阅读与学习。

一、文章简介

《滕王阁序》原题为《秋日登洪府滕王阁饯别序》，是王勃在参加洪州（今江西南昌）滕王阁宴会上即兴而作。文中描绘了滕王阁的壮丽景色，抒发了作者对人生短暂、功名易逝的感慨，同时也表达了对友人的惜别之情。全篇辞藻华美，结构严谨，是中国古代骈文的典范之作。

二、文章总结

三、《滕王阁序》带拼音全文

原文：

豫章故郡，洪都新府。星分翼轸，地接衡庐。襟三江而带五湖，控蛮荆而引瓯越。物华天宝，龙光射牛斗之墟；人杰地灵，徐孺下陈蕃之榻。雄州雾列，俊采星驰。台隍枕夷夏之交，宾主尽东南之美。都督阎公之雅望，棨戟遥临；宇文新州之懿范，襜帷暂驻。十旬休假，胜友如云；千里逢迎，高朋满座。腾蛟起凤，孟学士之词宗；紫电青霜，王将军之武库。家君作宰，路出名区；童子何知，躬逢胜饯。

时维九月，序属三秋。潦水尽而寒潭清，烟光凝而暮山紫。访农夫于南浦，送雁阵于西津。遥襟甫畅，逸兴遄飞。爽籁发而清风生，纤歌凝而白云遏。睢园绿竹，气凌彭泽之樽；邺水朱华，光照临川之笔。四美具，二难并。穷睇眄于中天，极娱游于暇日。天高地迥，觉宇宙之无穷；兴尽悲来，识盈虚之有数。望长安于日下，目吴会于云间。地势极而南溟深，天柱高而北辰远。关山难越，谁悲失路之人？萍水相逢，尽是他乡之客。怀帝阍而不见，奉宣室以何年？

嗟乎！时运不齐，命途多舛。冯唐易老，李广难封。屈贾谊于长沙，非无圣主；窜梁鸿于海曲，岂乏明时？所赖君子见机，达人数理。老当益壮，宁移白首之心？穷且益坚，不坠青云之志。酌贪泉而觉爽，处涸辙以犹欢。北海虽赊，扶摇可接；东隅已逝，桑榆非晚。孟轲敦素，史鱼秉直。效陶朱之明，法范蠡之清。班超投笔，宗悫乘风。颜回陋巷，孔子称贤。张衡天文，杜预地理。周瑜赤壁，谢安淝水。王导清谈，顾荣设宴。嵇康绝调，阮籍青白。刘伶死酒，陶潜归去。阮咸琴韵，王徽雪夜。王羲之兰亭，谢灵运山水。左思三都，潘岳二京。陆机文赋，张协离骚。孙绰兰亭，王珣晋书。王僧虔书，王羲之帖。张旭狂草，怀素狂书。苏轼诗文，黄庭坚书法。米芾画技，赵孟頫书画。

呜呼！胜地不常，盛筵难再。兰亭已矣，梓泽丘墟。临别赠言，幸承恩于伟饯；登高作赋，是所望于群公。敢竭鄙怀，恭疏短引。一言均赋，四韵俱成。请洒潘江，各倾陆海云尔。

拼音版：

Yù zhāng gù jùn, Hóng dōu xīn fǔ. Xīng fēn yì zhěn, dì jiē héng lú. Jīn sān jiāng ér dài wǔ hú, kòng mán jīng ér yǐn ōu yuè. Wù huá tiān bǎo, lóng guāng shè niú dòu zhī xū; rén jié dì líng, Xú rú xià chén fán zhī tà. Xióng zhōu wù liè, jùn cǎi xīng chí. Tái huáng zhěn yí xià zhī jiāo, bīn zhǔ jìn dōng nán zhī měi. Dū dū Yán gōng zhī yǎ wàng, qǐ jǐ yáo lín; Yǔ wén xīn zhōu zhī yì fàn, chān wéi zàn zhù. Shí xún jiǎ xiū, shèng yǒu rú yún; qiān lǐ féng yíng, gāo péng mǎn zuò. Téng jiāo qǐ fèng, Mèng xué shì zhī cí zōng; zǐ diàn qīng shuāng, Wáng jiāng jūn zhī wǔ kù. Jiā jūn zuò zǎi, lù chū míng qū; tóng zǐ hé zhī, gōng féng shèng jiàn.

Shí wéi jiǔ yuè, xù shǔ sān qiū. Liǎo shuǐ jìn ér hán tán qīng, yān guāng níng ér mù shān zǐ. Fǎng nóng fū yú nán pǔ, sòng yàn zhèn yú xī jīn. Yáo jīn fǔ chàng, yì xìng chuán fēi. Shuǎng lài fā ér qīng fēng shēng, xiān gē níng ér bái yún è. Suī yuán lǜ zhú, qì líng péng zé zhī zūn; yè shuǐ zhū huá, guāng zhào lín chuān zhī bǐ. Sì měi jù, èr nán bìng. Qióng dì miǎn yú zhōng tiān, jí yú yóu yú xiá rì. Tiān gāo dì jiǒng, jué yǔ zhòu zhī wú qióng; xìng jìn bēi lái, shí yíng xū zhī yǒu shù. Wàng Cháng ān yú rì xià, mù Wú huì yú yún jiān. Dì shì jí ér nán míng shēn, tiān zhù gāo ér běi chén yuǎn. Guān shān nán yuè, shuí bēi shī lù zhī rén? Píng shuǐ xiāng féng, jìn shì tā xiāng zhī kè. Huái dì hūn ér bù jiàn, fèng xuān shì yǐ hé nián?

Jiē hū! Shí yùn bù qí, mìng tú duō chuǎn. Féng táng yì lǎo, Lǐ guǎng nán fēng. Qū jiǎ yì yú cháng shā, fēi wú shèng zhǔ; cuàn liáng hóng yú hǎi qū, qǐ fá míng shí? Suǒ lài jūn zǐ jiàn jī, dá rén shù lǐ. Lǎo dāng yì zhuàng, níng yí bái shǒu zhī xīn? Qióng qiě yì jiān, bù zhuì qīng yún zhī zhì. Zhuó tān quán ér jué shuǎng, chù hé zhé yǐ yóu huān. Běi hǎi suī shē, fú yáo kě jiē; dōng yú yǐ shì, sāng yú fēi wǎn. Mèng kē dūn sù, shǐ yú bǐng zhí. Xiào Táo zhū zhī míng, fǎ Fàn lí zhī qīng. Bān chāo tóu bǐ, Zōng què chéng fēng. Yán huí lòu xiàng, kǒng zǐ chēng xián. Zhāng héng tiān wén, Dù yù dì lǐ. Zhōu yú chì bì, Xiè ān féi shuǐ. Wáng dǎo qīng tán, Gù róng shè yàn. Jī kāng jué diào, Ruǎn jí qīng bái. Liú líng sǐ jiǔ, Táo qián guī qù. Ruǎn xián qín yùn, Wáng huī xuě yè. Wáng xī zhī lán tíng, Xiè líng yùn shān shuǐ. Zuǒ sī sān dōu, Pān yuè èr jīng. Lù jī wén fù, Zhāng xié lí sāo. Sūn chāo lán tíng, Wáng xún jìn shū. Wáng sēng qián shū, Wáng xī zhī tiē. Zhāng xù kuáng cǎo, huái sù kuáng shū. Sū shì shī wén, huáng tíng jiān shū fǎ. Mǐ fú huà jì, Zhào Mèng fǔ shū huà.

Wū hū! Shèng dì bù cháng, shèng yán nán zài. Lán tíng yǐ yǐ, zǐ zé qiū xū. Lín bié zèng yán, xìng chéng ēn yú wěi jiàn; dēng gāo zuò fù, shì suǒ wàng yú qún gōng. Gǎn jié bǐ huái, gōng shū duǎn yǐn. Yī yán jun1 fù, sì yùn jù chéng. Qǐng sǎ pān jiāng, gè qīng lù hǎi yún ěr.

如需进一步解析或朗读音频，欢迎继续提问。